Maak kennis met de CRIG proof-of-concept laureaten van de 14de oproep!

In samenwerking met vzw Kinderkankerfonds, reikt CRIG elk half jaar onderzoeksbeurzen uit aan een 5-tal onderzoekers om hen toe te laten een innovatief en beloftevol kankeronderzoeksproject te starten. In deze 14de oproepronde ontvingen vier onderzoekers een beurs. Hieronder een overzicht van de onderzoekers en een korte duiding van hun projecten.

• Dr. Jill Deleu – ‘The exploration of cell-free mRNA to monitor therapy response in a neuroblastoma xenograft model’ (promotoren van de beurs: Prof. Jo Vandesompele, Prof. Bram De Wilde & Prof. Tom Van Maerken) - Jammer genoeg blijft de prognose slecht voor de meeste patiënten met hoog-risico neuroblastoom, een kanker dat vooral bij baby’s en jonge kinderen voorkomt. Patiënten ondervinden veel hinder en langetermijneffecten van de zware therapieën waarmee ze worden behandeld. Gerichte therapieën kunnen hier een oplossing bieden, maar om zo’n gerichte therapie succesvol toe te passen, is er inzicht nodig in hoe verschillende tumoren op verschillende behandelingen reageren. Jill wil in haar project onderzoeken of het op geregelde tijdstippen analyseren van het RNA in het bloed van een patiënt een goede manier is om de reactie van een tumor op een antikankerbehandeling te monitoren.  
   
• Dr. Lisa Depestel – ‘Disrupting RRM2-PHF6 interaction to target replication stress resistance in neuroblastoma’ (promotoren van de beurs: Prof. Frank Speleman & Prof. Kaat Durinck) - Neuroblastoom is een zeldzame maar ernstige vorm van kanker die vooral baby’s en kinderen treft, en jammer genoeg in nog té veel gevallen dodelijk is. Net als heel wat andere kankercellen, zijn neuroblastoomcellen cellen die snel groeien en vaak delen, en daarbij dus ook de hele tijd hun DNA moeten kopiëren en doorgeven. Gezonde cellen hebben heel wat controlemechanismen die ervoor zorgen dat er bij dat kopiëren van het DNA geen fouten gebeuren, of dat de cel -als er toch fouten zouden zijn gemaakt- zichzelf vernietigt. Kankercellen vinden manieren om aan die controle te ontsnappen, en lustig te blijven delen, ook als er fouten gebeurd zijn in het DNA kopieerproces. Recent heeft de groep van Prof. Speleman en Prof. Durinck een duo van factoren geïdentificeerd dat neuroblastoomcellen toelaat te blijven delen, zelfs als er zo’n fouten zijn gebeurd. In haar project zal Lisa op zoek gaan naar stoffen die het contact tussen de twee factoren kan verbreken, en onderzoeken of op die manier de neuroblastoomcellen toch een halt kunnen worden toegeroepen. 
   
• Dr. Cláudio Pinheiro – ‘A fine-grained view on the biomolecular corona of extracellular vesicles to steer therapeutic applications’ (promotor van de beurs: Prof. An Hendrix) - Extracellulaire vesikels zijn kleine, complexe blaasjes die de cellen in ons lichaam gebruiken om met elkaar te communiceren. Omdat hun inhoud gericht bij bepaalde cellen terechtkomt, is er heel wat interesse om deze blaasjes te gebruiken als boodschappers die een lading naar keuze - zoals een geneesmiddel-, bij cellen naar keuze -zoals kankercellen- kunnen afleveren. Om een correcte aflevering bij de juiste cellen te verzekeren is de ‘corona’ of buitenste 'mantel' van deze blaasjes heel belangrijk, maar hoe precies is niet geweten. In zijn project zal Cláudio nieuwe technologieën gebruiken om de 'mantels' van deze blaasjes in kaart te brengen, om zo hopelijk beter te begrijpen hoe deze betrokken zijn bij het targeten van bepaalde doelcellen. 
   
• Dr. Niki Rashidian – ‘Towards Dynamic Image-Guided Hepatectomy using Computer Vision for 3-D Scene Rendering’ (promotor van de beurs: Prof. Frederik Berrevoet) - Bij complexe leverchirurgie wordt nu al heel wat computertechnologie gebruikt. Zo worden er bijvoorbeeld preoperatief via beeldvorming 3D-modellen gemaakt van de te opereren regio, die de chirurg tijdens de operatie kunnen helpen, o.a. via augmented reality. Een belangrijke tekortkoming van deze manier van werken is de statische natuur van deze beelden en 3D-modellen, die geen rekening houden met veranderingen in de buikholte tijdens de ingreep. Idealer zou zijn om een flexibel en dynamisch model te hebben dat eventuele veranderingen tijdens de operatie in real-time weergeeft. In haar project wil Niki een methode testen om dit flexibel modelleren mogelijk te maken. 
   
• Dr. Martijn Schuijs – ‘Defining novel alveolar macrophage gene-targets to prevent pulmonary metastasis’ (promotor van de beurs: Prof. Geert Berx & hoofd van het onderzoekslabo: Prof. Bart Lambrecht) - Uitzaaiingen zijn verantwoordelijk voor meer dan 90% van de overlijdens aan kanker, en uitzaaiingen in de long komen frequent voor. In de gezonde long zijn heel wat ‘alveolaire macrofagen’ aanwezig, afweercellen die in de long bepaalde ziekteverwekkers of vreemde eiwitten kunnen oppikken of vernietigen, maar hun rol in metastastische ziekte is tot nu niet goed onderzocht. De groep van Martijn maakte recent een muismodel waarin specifiek deze macrofagen kunnen uitgeschakeld worden. Wanneer in deze muizen kankercellen werden geïnjecteerd, waren er meteen veel meer uitzaaiingen in de long. In zijn project zal Martijn dit model verder gebruiken om te bepalen via welke mechanismen deze alveolaire macrofagen de vorming van uitzaaiingen in de long beïnvloeden. 
   
• Dr. Sandra Van Lint – ‘Reprogramming monocyte transcriptional circuits for fast and autonomous generation of dendritic cells for cancer immunotherapy’ (promotor of the grant: Prof. Karim Vermaelen) - Dendritische cellen zijn een uniek type afweercellen die enorm belangrijk zijn in onze afweer tegen kankercellen, aangezien ze andere types afweercellen (zoals onze T-cellen) kunnen aansturen om kankercellen te vinden en op te ruimen. In de groep van Prof. Vermaelen en Sandra gebeurt er heel wat onderzoek naar dit type cellen, en worden ze nu al als vaccin gebruikt voor de behandeling van longkanker. Dit is mogelijk omdat ze deze cellen in het lab kunnen trainen tot een soort van supercellen die echt specialisten zijn in het herkennen van kankercellen. Hoewel dit goed werkt, is de methode die tot op heden wordt gebruikt lang, complex en duur, omdat er heel wat verschillende tussenstappen moeten worden doorlopen waarbij dure stoffen moeten worden toegevoegd. In dit project wil Sandra een alternatieve manier onderzoeken om deze cellen in het lab te trainen tot supercellen op basis van slechts 1 goed gekozen stap.